eflatun sufleler...

Cumartesi

sabah 7.30: uyku. zehir uykulardan. 4.00: uyanış. en geç kalmışlardan. kaypak bi merhaba güne.

nette bir oraya bir buraya gezinmek. yetişememek hiçbirine. aramak. bulmayı istemeden. çok şey öğrenmek istemek ama süzgeç zamanlara yenilmek. hayattan kesitler mesela. insanlar. gazetelere bakınmak. 33 ölü. hepsi ilkokul öğrencisi. ziyan olmak. 33 bahar yaşta güz ... ağlamaya teşebbüs. sonra hayvanlar.
* düşünsene gerçekten kapı çalıyo bi açıyosun karşında timsah var.meraba diyo falan.

-kızım meraba demez ki. sesi kalındır kesin onun.mörhağbaa marhağba falan der.

*anladım

olay Florida'da gerçekleşiyor.yemek yiyen çift evlerinin yanındaki gölde timsahı görür görmez sofrayı toplayıp evin içersine geçiyor.sonra etin kokusuna dayanamayan timsah kapıya dayanıyor.ve bunu gören karşı komşu olayı görüntülüyor.Bizzat Geo dergisinden... öehh...

ıssızlık. duman. kampüste ölüm sessizliği. gece tek başına çıkılan yürüyüş. köpekler. korkulardan arınmış olmayı istemek. ama yürümek yine de. adımları hızlandırmak. yurda dönüş.

Cumartesi gece

sonra bir telefon sesi. dünyanın en güzel insanlarından biri. arada bi' beni uyuz eden ama en güzellerden biri olduğu gerçeği değişmeyen biri. mavi biri. sessizlikten beni çekip çıkaran biri. maviyi laciverte dönüştüren biri. ıssızlığı gürültüye dönüştüren biri. gözgürültüsüne... gülümsemeye... gidilemeyen cem adrian konseri. odam kireç tutmuyor. (bkz: en üstteki video)sonra high out! yüksek volume. votka red bull. kendini başkalarının uzuvlarında arayan insan kırıntıları. iki ters bir yüz yaşamlar. nereye baktıkları, ne oldukları, ne olmak istedikleri kendilerine kalamamış insanlar. yarım kalmışlıklarının acısını fondipten çıkaran zihn-i et. boşvermek sonra. -midem bulanıyor galiba dünya tuttu- temalı renkler etrafta. no never again!...

gece sonra. çok gece. gepgece. anlatılanlar; trajik korkular, birebir yaşanan, elle tutulacak kadar yakın ölümler, ağlamaklar, bu kadar basit işte'ler bugün varsın yarın yoksun'lar, bu gerçeği bi' türlü kabullenememek. boşvermek sonra. hayat insanın ölüme karşı en büyük önyargısı değil mi?...

Cumartesi sabaha karşı

gitmek, yollarda hiç susmayan bir ses, birbirine karışan iki ses, iç sesler, çapraz, türdeş, homojen sesler. çorba sonra sabaha karşı. sadece onun askerlik anılarını dinlerken hiç sıkılmamak. çünkü mavi o. balık olmak lazım onun yanında. boğulmak ne mümkün...


herkesin hayatında en az bir kez düşlediği bir ev. sadece hobi evi değil, yaşanası. masal değil, rüya değil, capcanlı. ne alfred hitchcock filmlerindeki kadar ürkünç, ne de mr&mrs brown evleri kadar sahte bir dekor. küçük. soğuk. ama sonra bi anda koskocaman. sımsıcak.
sonra... sonra bir de uzaktan bakılan bir ev. eski. ateşe verilmiş. yangında ilk kurtarılacaklar kül olmuş. ama artık içini sızlatmayan sadece arada bi yokladığında bir yangının külünü artık hiç bir zaman yeniden yakıp geçemeyecek anılar... yine boşvermek...

Pazar sabah.

çok sabah. kelebeklerin sokaklara döküldüğü alabahar günlerinden biri. uğur böcekleri. terlik pabuçla kandırılmış çocukluk düşleri. kahvaltı. annenin yaptığını özleten börek. sımsıcak çay sonra. sohbet. bütün özlemleri unutturan.

Uyku sonra yine. Ama bu kez öyle sancılı değil. Huzur... öğleden sonra uyanmak.

Ve ertesi günkü ekonometrik analiz sınavı. regresyonlar, çok değişkenli modeller...iyi de bananeler. ders çalışmak zorunluluğu. başlamak artık.

Başını alıp, dilini çıkarırken, zamanın seni üzmesine aldırış etmiyor rolü kesip bir yandan nanik yapmak. Hani şarkının kendini uçurduğu, zillerin kırıldığı yerde.Değil ki bu yorulmak. Bu hareket etmeden, ayakta durmaktan sıkılmak belli ki.

yüklemsiz tümceler. öznesiz cümleler. gizli özneler... renklere kanmak.
geri sayım. 3 2 1 ...0'ı es geçmek, eksilere düşmek direk.
kendine iyi bak gözleri bu satırlarda gezinen. peçeteden şey yap. gemi.
karpuz kabuğundan da olur ama yaza var daha...