kumsaatleri hala yanlış zamanlara savuruyor umudu, ters yüz ediyor ve bıçak gibi orta yerinden kesiliyor hayat...
sevgili kendim; neler yaşamışsın sen böyle?
sevgisiz kendim? sevgisiz kentim?...
iyelik ekleri kandırmaya yetmiyor bir kenti, kendinden geriye sayıyor ve şimdiki zaman ekleri bile zamana ayak uyduramıyor artık..hep açık ara önde gidiyor akreple yelkovan, bense hala tersyüz etmeye çalışıyorum özneyle yüklemi; oysa çoktan kırılmış miladı önsözümün, yazgıya paralel ve kopkoyu çizgilerle...
umut ile ruhumun eklem yerlerindeki bu kireçlenme çoktan başlamıştı; otopsiye gerenk yok!
"ayağı kırık bir at var kalbimde
kim vuracak..?"
0 üvercinka:
Yorum Gönder