eflatun sufleler...

"bunları yazmakla, çıldırmaktan kurtulunur mu..?"



"Bir gün kabalık edersem;


habersiz çekip gidersem,

yalnızlığım sana emanet..

Çiçeklerimiz solmasın,


artık kaybetmek olmasın,

Anılardan, baharlardan tüket.. "



3 üvercinka:

en çok kendine kalabalık insan,
bu en büyük kabalık aslına bakarsan..

bu kadar zor işte yalnız kalmak, hıyanete sevdalı bir gülümsemedir kader, emanet aldığı yalnızlıkları inadına diğerlerininkiyle çiftleştirir..

kaybetmek dediğin.. her gün biraz daha ölmüyor muyuz eflatun?
her gün biraz daha kaybetmiyor muyuz?

baharı tüketsem anısı çoğalır, anıyı tüketsem sonbaharı..

iyisi mi sen gülümse bir şekilde, gülüşünden çiçekler doğur, gökyüzüne salınsın avuçiçlerinden dökülen hayal tozları..

işte tükettiğin o "anı", o "bahar" duyar seni elbet..

sen gülümsüyorsun diye gülümser yüzü..
seni gülümseten o olamadı diye ağlasa da yüreközü..

"Şarkı halinde kal.. "

öyleyse..

tamam..

susuyorum usulca..

yalnız
rayiha
ve
renk..